Zindelijkheidstraining of juist niet?

zindelijkheidstraining

Wanneer begin je aan zindelijkheidstraining? Begin je daar uberhaubt wel aan? Of wacht je af tot ze er duidelijk aan toe zijn? Laat je het vrij? Dit zijn vragen waar ik me de laatste tijd mee bezig heb gehouden.

Verschonen vind ik helemaal niet erg, maar over een tijdje komt er een kleintje bij en zouden we dus verschillende pampers maten moeten kopen én twee kindjes verschonen. Bepalen welke pampers maat je kindje nodig heeft, vind ik trouwens ook altijd best lastig. Daarom zou ik het toch wel fijn vinden als er eentje uit de pampers is. Bovendien bestaat, met de komst van een tweede, de kans dat Evy weer terug valt in oude gewoontes en dat zindelijk worden er sowieso voorlopig niet in zit.

Toch heb ik zelf een beetje een afkeer tegen je kindje ‘trainen’, omdat ik ervan overtuigd ben dat het beter is als ouders het kind volgen en niet andersom. Kindjes zijn zelf al tot heel veel in staat, met de juiste begeleiding. Zindelijkheidstraining met allerlei beloningssystemen gaat me persoonlijk dan ook te ver voor nu, zeker als je kindje er nog niet aan toe is.

Wat ik voor nu doe is ik kijk naar de signalen van Evy die erop kunnen wijzen dat ze klaar is om te beginnen met starten op het potje en probeer daar in mee te gaan.

Signalen die erop wijzen dat je kindje geen pampers meer wilt dragen zijn bijvoorbeeld:

  • Je kindje geeft aan dat de pamper vol is en wilt daar zo snel mogelijk vanaf
  • Je kindje trekt zich terug, of stopt even met wat hij aan het doen was, om te poepen of te plassen
  • De pamper van je kindje is een hele poos leeg en vervolgens helemaal vol. Dit is een teken dat hij in staat is om de plas een tijdje op te houden
  • Er is veel interesse in het potje, naar de wc gaan en boekjes/filmpjes over zindelijk worden

Evy is er lichamelijk klaar voor. Haar pampers zijn een hele poos leeg, ze geeft ook aan dat haar pamper vol zit en ze vindt het zelfs een beetje vervelend zitten. Ook trekt ze zich terug tijdens het plassen en poepen. Echter wilt ze absoluut niet op de wc of het potje. Ze vindt het vreselijk om alleen een onderbroekje te dragen in huis en dat is toch wel één van de belangrijkste stappen in het zindelijk worden. Daarom lijkt het me geen goed plan om het te forceren, het is haar lichaam en zij bepaald waar ze klaar voor is.

Het allerbelangrijkste voor nu is dat ik Evy ondersteun in wat zij wilt, ik vertrouw erop dat het haar uiteindelijk zelf lukt en accepteer dat ze nu nog niet klaar is voor het potje. Ieder kind heeft zijn of haar eigen tempo. In de tussentijd lezen we veel en kijken we veel filmpjes over op het potje gaan (dit filmpje is een aanrader) en neem Evy mee naar de wc als ik zelf ga plassen (als mama kan je sowieso al niet zelf plassen, dus dat komt wel goed). In de toekomst kunnen we samen een nieuw potje en leuk ondergoed aanschaffen. Het belangrijkst is dat het haar proces is en dat zij voelt dat zij de controle heeft. Niet papa en mama.

Hier lees je meer over ons manier van opvoeden




Close