Deel 1 werd erg goed gelezen door jullie en er zijn nog heel veel vragen niet gesteld, daarom vandaag deel 2. Papa Mike vertelt over de zwangerschap en het vader zijn.
Was de zwangerschap ‘gepland’?
We hebben grote hekel aan deze vraag, want je kunt een zwangerschap natuurlijk niet plannen. Maar toch hebben we vaak deze vraag gekregen.
We besloten dat we een kindje wilde toen we nog niet samen woonde (maar wel op zoek waren naar een huis). Jacky was al snel zwanger toen we net samen woonde en we waren best jong. Veel mensen wonen eerst nog jaren samen om te kijken of het werkt, dus dat maakt dat deze vraag natuurlijk vaak gesteld is. Maar het was inderdaad de bedoeling. Men is altijd heel erg op zoek naar het juiste moment om een kindje te krijgen, maar het moment is nooit juist. We waren er zeker over dat we een kindje wilde en dat is wat ons betreft het juiste moment.
Had je een voorkeur voor het geslacht?
Ik zei altijd dat ik het wel leuk zou vinden als het een jongen zou zijn. We waren er allebei ook van overtuigd dat het een jongen werd, toen we bij de geslachtsbepalende echo hoorde dat het een meisje werd vond ik dat eigenlijk ook wel heel leuk. Soms wel pittig, twee meiden in huis met allebei pittige, en iet wat verwende karakters haha
Hoe heb je alle bezoekjes aan de verloskundige ervaren?
De eerste keer was heel erg spannend. We hadden geen idee hoe lang Jacky al zwanger was. 12 weken? Net 4 weken? We wisten het gewoon niet. Daarom wisten we ook niet of we überhaupt al een hartje konden zien. Jacky was heel erg zenuwachtig, ik was wel relaxt zoals altijd.
De keren daarna was gewoon leuk bij de verloskundigen, even het hartje horen, wat testjes doen en weer naar huis. Vaak ging ik ook niet mee omdat ik aan het werk was. Totdat Jacky aan het einde van de zwangerschap medisch werd en de gynaecoloog het overnam. Evy groeide niet goed en ze lag in stuit. Deze bezoekjes waren minder leuk, het brengt toch onzekerheid met zich mee.
Hier kan je lezen hoe Mike de bevalling heeft ervaren
Hoe vond je het om de eerste keer een luier te verschonen?
Het was allemaal zo klein. Ik was bang om Evy pijn te doen. Ook had ik verwacht het heel vies te vinden, maar poep van je eigen kind is toch heel anders. Ik was de persoon die haar als eerst in bad mocht doen, aankleden en verschonen want Jacky lag in bed en kon nog niets. Dat was een goed moment om alles direct te leren. Ik had namelijk nog nooit in mijn leven een baby vastgehouden, laat staan verschoond.
Wat is jouw visie op opvoeden en verschillen jij en Jacky wel eens van mening daarin?
Jacky heeft Orthopedagogiek gestudeerd en heeft veel ervaring met kinderen. Daarom had ze sowieso al een duidelijke visie op opvoeding en ze weet wat wel een niet werkt (al is dit in de praktijk en met je eigen kindje toch altijd weer heel anders). Daarom laat ik ook veel aan haar over, ze is best sturend daarin als het gaat om zindelijkheidstraining, gebruik van het speentje, het bed-ritueel, etc. Ik vertrouw erop dat ze weet wat ze doet. We hebben eigenlijk nog nooit een meningsverschil gehad over de opvoeding.
Voordat Evy geboren werd, en volgens mij zelfs voordat Jacky zwanger was, hebben we het regelmatig gehad over wat we belangrijk vinden in de opvoeding. Jacky en ik hebben beide een hele andere opvoeding gehad. Ik ben heel streng opgevoed, met veel regels en weinig vrijheid. Jacky is juist heel vrij opgevoed met veel respect naar elkaar toe en onderlinge gelijkwaardigheid. Door deze verschillende ervaringen weten we heel goed hoe we het willen, en vooral hoe we het niet willen.
Wat wij beide belangrijk vinden is een opvoeding met veel vrijheid, gelijkwaardigheid en respect. Daarnaast vinden wij bewust ouderschap heel belangrijk. Wij (vooral Jacky) denken bijvoorbeeld heel erg na over alles wat we in de opvoeding doen en bedenken daarbij: doen we dit omdat we dit echt willen en omdat we denken dat het goed is voor Evy, of doen we dit omdat dit een regeltje is opgelegd door de samenleving? Gaat het om het eerste, dan zitten we goed, iets doen volgens het boekje daar hebben we een grote hekel aan.
