I
Afgelopen week kreeg ik een mailtje van een dance organisatie, of ik in de voorverkoop, kaartjes met korting wilde kopen voor een dance feest. Inmiddels is het al een jaar of zeven geleden dat ik ben wezen ‘hakken’, maar aangezien ik die mailtjes nog jaarlijks krijg en er altijd wel een bekende van me gebruik maakt van de aangeboden code, blijf ik de mails krijgen. Het brengt me altijd weer even terug naar festivalzomers, afgetrapte Nike Air Maxies en nachtenlang stampen op de hardste muziek.
Hoewel ik me de laatste keer dat ik zelf een hardcore plaatje draaide niet kan herinneren, blijft het een speciaal plekje bij me houden. Het is toch een flink deel van m’n leven mijn voorkeursmuziek geweest tijdens het uitgaan. Net als die van mijn broers overigens. Tot groot verdriet van mijn ouders.
Als het aan hen lag, verdwenen die cd’s met liedjes over pillen (lang leve de happy hardcore), doffe dreunen en snelle beats in de prullenbak in plaats van de cd-speler.
Het is natuurlijk van alle tijden om commentaar te hebben op muziekstromingen, genres en subculturen. Van hippie tot alto en van hardcore tot heavy metal. Iedere generatie zijn zondebok en iedere stijl zijn uitschieters.
Maar waar ik me het meest over verbaas, is het aantal idiote teksten in kinderliedjes. Afgelopen week deed mijn lief zijn bad ritueel met Annabel. Keiharde muziek aan, samen dansen en feesten op haar kamertje en erna in een hydrofiel gewikkeld lekker knuffelen. Normaal gesproken mag ik me daar niet mee bemoeien, maar die dag was een uitzondering. Het was op dat moment dat Herman van Veen door het okergele speakertje galmde:
‘Soms ben ik ongelukkig
Ontzettend ongelukkig
Soms ben ik ongelukkig
Dan sterf ik van verdriet
Soms ben ik wat neurotisch
Psychotisch en chaotisch
Labiel en neogotisch
Maar vandaag dus niet’
Ik moet in mijn leven minstens honderd keer naar Alfred J. Kwak hebben gekeken en nooit heb ik me gerealiseerd wat een vreemde tekst dat liedje heeft, buiten het alom bekende refrein zinnetje ‘Ik ben vandaag zo vrolijk’.
Het liedje staat niet op zichzelf, als het gaat over vreemde, zelfs ongepaste teksten in kinderliedjes. De Peuterplaat van Videoland is in huize Mamabel een groot succes. Toegankelijke, vrolijke melodieën en veelal grappige teksten. Op een paar vreemde gevallen na. Hoe correct is dikke, dikke, dikke tante Kee uit ‘in de Maneschijn’ nog, anno 2020? Misschien heeft tante Kee wel een traag werkende schildklier?Of is die buik het resultaat van een pittige zwangerschap enshowt ze die dikke buik met tijgerstrepen trots op Instagram,als het huisje van haar kinderen.
De rolverdeling in ‘In Holland staat een huis’ is ook al zo achterhaald. Wie ‘kiest’ er nu een partner? Bestel je die bij Zalando? Tegenwoordig ‘kiest’ de man misschien wel een man. Of een man én een vrouw. Of willen ze helemaal geen kinderen. Of honden en katten.
En dan is er nog het fluisterlied? ‘Ik fluister en jij luistert, samen in het duister’ zijn toch geen teksten voor kinderen van nog geen vier? Helemaal niet als dat wordt afgesloten met ‘Wij hebben een groot geheim, dat voelt eigenlijk best wel fijn’. Het behoeft denk ik geen verdere toelichting waarom we op dat soort teksten niet zitten te wachten. Het tanden poetsen liedje is ook zo’n aparte. Na een uitvoerige poets instructie wordt dit peuterplaatje afgesloten met de mededeling dat je frisse adem wel van pas komt als je zoenen moet. Ik weet niet wie jouw dreumes zoenen moet, die zo kritisch is op een frisse adem, maar mijn mini ruikt naar rozijnen, doorkomende tanden of een combinatie van die twee, en toch wordt ze heel de dag plat gekust. Oh, en last but not least, dat het zusje in ‘Kom hier, Roza’ wegwaait, kan ik me met het huidige klimaat wel indenken, maar erg sympathiek is het niet.
Annabel heeft gelukkig nog geen idee wat voor vreemde zaken er bezongen worden in de liedjes die ze hoort. Die stuitert net zo hard op UB40 als op Frans Duijts. En als papa dan een verdwaald hardcore plaatje voorbij laat komen op zijn telefoon, lijkt dat onschuldige kleine meisje ineens verdacht veel op haar moeder, een jaar of acht geleden.
Het is maar goed dat ze niet weet wat opa en oma daar allemaal van vinden.
Bedankt weer voor je super leuke blog! Wil je meer blogs lezen van Ilse, neem dan een kijkje op haar website. Op haar Instagram vind je schattige foto’s van haar kindje en haar gezin.
