Mariët en Mark hebben twee dochters van 1,5 jaar en 4 maanden en besluiten dat zij een gezinshuis openen, wat betekent dat er kinderen bij hun in huis komen wonen: één van de kwetsbaarste doelgroepen die er bestaat. Mariët vertelt waarom en wat er allemaal aan vooraf gaat.
In de zomer van 2009 werd ik smoorverliefd op Mark (waar ik inmiddels alweer zes jaar mee ben getrouwd). Ik ben opgegroeid in een vrij groot gezin. Naast vijf eigen kinderen vingen mijn ouders in die tijd ook vier gezinshuiskinderen op. In 2001 zijn mijn ouders gestart met crisis- en pleegzorg en sinds 2007 zijn zij gezinshuis.
Mark en ik kregen in die bewuste zomer een relatie en zo kwam hij voor de eerste keer bij mij thuis. Hij at die avond meteen mee en wist werkelijk waar niét wat hem overkwam. Een invasie aan kinderen aan een grote lange tafel. Chaos. En het was ook nog eens ‘patat-dag’. Toch was hij gefascineerd door dit werk en ontstond er vanaf dat moment al een verlangen: dit wil ik later ook. En vandaag is later.
Zoals ik al vertelde zijn Mark en ik inmiddels zes jaar getrouwd. Toen wij in 2013 in het huwelijksbootje stapte, wilde Mark eigenlijk meteen gezinshuis worden. Ik hield de boot alleen af. Naast dat het heel bijzonder werk is, weet ik ook de keerzijde ervan en de heftigheid die het met zich meebrengt. Ik was er gewoon nog niet klaar voor, maar ik wist wel dat die dag zou komen. Inmiddels zijn we een paar jaar verder en is ons gezin verrijkt met twee prachtige dochters van 1,5 jaar en 4 maanden. Toen ik vorig jaar het gezin van mijn schoonzus en zwager (die ook gezinshuis zijn) op de foto zette, ontwaakte er iets in mij. Ik wist: nu is de tijd. Ik zag hoe een impact zij in de levens van hun kinderen hebben gehad. Iets wat ik in het gezinshuis van mijn ouders minder zag, omdat ik daar ‘middenin’ zat. Mijn hart ging sneller kloppen bij het idee dat ook wij zo’n verschil zouden maken in het leven van kinderen die uitgekotst zijn door de maatschappij. Kinderen die de stempel ‘kansloos’ dragen. Ik moést hier gewoon verandering in gaan brengen. We besloten om ons eigen gezinshuis te starten.
Zo gezegd zo gedaan zou je denken. Maar nee, er gaat een heel intensief traject aan vooraf. Mark heeft er het afgelopen jaar ‘even’ een MBO4 opleiding doorheen gejast en op dit moment zitten we middenin de assessment procedure van een zorgorganisatie. Dit houdt kortgezegd in dat je hele leven binnenstebuiten wordt gekeerd. Je voert verschillende gesprekken met o.a. psychologen, hoofdbehandelaars en (ex)gezinshuisouders. Er vindt een psychologisch onderzoek plaats en er is een praktijk-dag. Logisch dat dit natuurlijk allemaal moet plaatsvinden, want je krijgt te maken met één van de kwetsbaarste doelgroepen die er bestaat. Ik geloof je meteen als je zegt; allemaal leuk en aardig dit verhaal, maar wat is een gezinshuis? Dat zal ik je je uitleggen.
Een gezinshuis vangt kinderen op die om zeer uiteenlopende redenen niet langer thuis kunnen wonen. Een gezinshuis lijkt eigenlijk heel veel op een normaal gezin. De kinderen in een gezinshuis hebben vaak zware, ingewikkelde problemen. Daarom onderscheidt een gezinshuis zich van een regulier pleeggezin en krijgt een gezinshuisouder betaald. De betaalde ouder heeft altijd een passende opleiding. Een gezinshuis biedt vertrouwde, professionele 24-uurs zorg, behandeling en begeleiding. Voor een plaatsing in een gezinshuis heeft een kind altijd een indicatie nodig. Kinderen kunnen in een gezinshuis ontdekken wie ze zijn, wat ze willen én op welke wijze zij hun leven willen vormgeven. Als gezinshuisouder mag je hier je steentje aan bijdragen.
Ik vertelde al kort iets over ons leven op dit moment. Ik kan je eerlijk vertellen dat het afgelopen jaar een rollercoaster voor ons is geweest. Een opleiding, stage, (fulltime) werk, een rondrennende peuter en zwangerschap/baby vroeg soms veel energie en improvisatie. Máár het einde is in zicht en we hopen in oktober 2019 te starten. Naast ons gezinshuis blijf ik parttime werken in de ouderenzorg, omdat mijn hart hier ook ligt. Ik zie enorm uit naar alles wat nog op ons af gaat komen en welke kinderen aan ons zullen worden toevertrouwd.
Lieve Mariët. Wat een dappere en super goede keuze van jullie om een gezinshuis te openen. Bedankt voor jouw verhaal. Wil je zien hoe het met dit gezin gaat? Neem dan een kijkje op de Instagram van Mariët.
