Joni is 25.6 kg afgevallen in 2 jaar tijd. Natuurlijk ging dit met ups & downs, Joni vertelt erover in deze gastblog.
Maandag begin ik
30.3 was mijn BMI toen ik bijna 2 jaar geleden begon met mijn kilo’s. Mijn ultimate goal was onder de 70 komen! Maar ik begon al veel eerder, half bakken pogingen die elke maandag opnieuw begonnen. Waarvoor ik dan wel de zondag ervoor wel even mezelf zat vol te proppen alsof ik aan mijn laatste avondmaal zat. Chips, nootjes, hamburgers, cola en vele andere lekkernijen propte ik naar binnen, zodat ik die maandag erna mezelf kon uithongeren met bonkende koppijn van alle suikers en vetten die ik miste. Hierdoor op maandag avond alweer dacht ‘waar ben ik aan begonnen’.
Ik kon wel janken
Mama van 3, werken, vrouw van, vriendin, familie, verjaardagen, emoties en een druk leven. Allemaal redenen die ik als excuses gebruikte. Als ik in de spiegel keek walgde ik van mezelf. Bikini, ik kon wel janken. O nee ik deed dat ook echt! Jankend in het pas hokje. High waist broeken om alles in te verstoppen. Een leuk lichaam? ‘Ja voor een staande receptie, als ik zit heb ik 3 grote rollen hoor’. Jezelf niet fijn voelen over jezelf ook al zeggen er 10 mensen ‘meid je hebt 3 kinderen gekregen wat zeur je nou! Jezelf niet fijn voelen en toch een soort troost in het eten vinden. Ik was het zat!
Bewuste keuzes
Ik begon met Weight watchers, toen ik daar eenmaal mee op weg was stopte ik het lidmaatschap, ik werd gek van punten tellen en vulde ze ook niet meer in, ik kon het nu wel zelf! Nou niet bepaald ik kwam weer wat kilo’s aan, toen ik weer bijna boven de 80 zat was ik het zat. Ik begon zelf bewuste keuzes te maken, minder grote porties eten, keuzes in wat wil ik wel en wat wil ik niet. Ook pakte ik het sporten weer langzaam op, joggen boven op zolder op de loopband. 3 keer per week probeerde ik te joggen, soms lukte dit wel en soms ook niet. Want zeg nou zelf, na een drukke dag werken, 3 kids en huishouden is de bank toch 10x zo verleidelijker.
Het magische getal
Ik begon weer af te vallen, ik zag dat mijn kleding ruimer werd, mensen begonnen het nu ook te zien maar het belangrijkste ik voelde mij zoveel fijner! Ik zit nu onder het voor mij magische getal 70. Heeft dat getal een meerwaarde gehad? Voelde ik een euforie toen het zover was? Nee! Het is maar een getal, het feit dat ik mijzelf nu in de spiegel kan aankijken en denk ‘ goh zo vind IK mijn lichaam best fijn’. Zien dat mijn BMI nu op gezond staat. Zien dat ik controle erover heb wanneer ik weer eens een dagje gewoon lekker alles eet wat ik wilt maar het erna ook weer kan oppakken. Natuurlijk zijn er dingen die ik kan verbeteren, ik ben nou eenmaal geen gezondheids goeroe of fitgirl.
Ik ben ik en het is me gelukt!
Lieve Joni, bedankt voor je mooie verhaal en wat knap van je dat je dit helemaal zelf hebt gedaan met zo’n druk leven! Meer zien van Joni? Neem dan een kijkje op haar Instagram.
