Gastblog: Bevallingsverhaal van Jadzia

Goed voorbereid ging Jadzia de bevalling in, toch verliep de bevalling helaas niet zoals gepland. Toen de bevalling achter de rug was ging het met haar kindje niet zo goed en volgde er een ziekenhuisopname. In deze gastblog vertelt Jadzia haar bevallingsverhaal.

Zwanger

Mijn zwangerschap verliep goed. Naast vermoeidheid voelde ik mij goed en ook onze kleine meid deed het super. Ik ben nogal van het voorbereiden dus dat heb ik dan ook uitgebreid gedaan, zwangerschapscursus, boeken uitgelezen en andere bevallingsverhalen gelezen. Ik was op elke situatie voorbereid, dacht ik. Ik wilde graag thuis bevallen en de bevalbal stond al klaar.

Strippen

Toen ik 40 + 5 weken zwanger was gingen wij voor een intake voor een inleiding naar het ziekenhuis. Ik zou met 41 weken ingeleid worden. Daar boden zij mij aan om mij ook te strippen. Ik vond het weinig pijn doen maar helaas zonder succes. De verloskundige wilde de inleiding voorkomen en de volgende dag werd ik nogmaals gestript. Zij zei dat mijn vliezen reageerde en dat het misschien die avond zou beginnen.

Weeën

Een uur later kreeg ik de eerste wee. Er zat telkens een kwartier tussen. Ik belde mijn man om te vertellen dat het misschien was begonnen. Hij kwam rustig aan thuis van zijn werk en voor hij er was deed het mij weinig. Netflix stond aan als afleiding en ik had er veel zin in. Toen mijn man thuis was aten wij een pizza en langzaam aan werden de weeën pijnlijker en kwamen sneller achter elkaar. Al gauw zaten er maar 2 minuten tussen en volgens de weeëntimer zag het er goed uit. Wij belde de verloskundige. Ze kwam gauw en ik zat op de 2 cm. Dat viel flink tegen. De verloskundige gaf aan dat ze over een paar uur terug kwam. De pijn werd erg heftig en ik wist mij geen raad meer. Ik probeerde te puffen maar het voelde alsof niks hielp. Ik ging van de bevalbal naar de douche en daar weer onderuit, zoekende naar pijnvermindering. Ik was drie uur bezig en zat op de 4 cm. Er zaten vrijwel geen pauzes tussen de weeën en ik had niet eens de tijd om een slok water te drinken. Ik hield het niet meer en wilde pijnstilling.

Omdat ik toch graag thuis wilde bevallen vroeg ik de verloskundige om steriele waterinjecties. Ik kreeg vier prikjes onder in mijn rug die veel pijn deden. Ik probeerde het nog een tijdje maar ik merkte vrijwel geen verschil. Ik liet mijn thuisbevalling varen en wilde de ‘magische’ ruggenprik. Het was zo’n 25 minuten rijden naar het ziekenhuis en ik schreeuwde het uit. De verloskundige reed achter ons aan dus ik vond het prettig om te kunnen roepen zonder gelijk te horen ‘niet roepen maar puffen’. Eenmaal gearriveerd bij het ziekenhuis werden wij gelijk opgevangen. De verpleegkundige brachten een infuus aan en ik werd gecontroleerd, 5 cm. De anesestist was nog druk en het duurde 1,5 uur voor hij arriveerde. Die anderhalf uren waren ongelofelijk zwaar. Gelukkig was het ziekenhuis personeel onwijs vriendelijk en de co probeerde mij heel enthousiast te helpen.

Ruggenprik

Toen ik op de 8 cm zat kreeg ik eindelijk de ruggenprik. Het stilzitten was lastig maar toen hij eenmaal werkte was het een verademing. Ik at en dronk wat en kon even rusten. Na ongeveer 2 uur voelde ik druk. Ik werd gecontroleerd en ik had 10 cm. Wat was ik blij! Ik mocht persen. Helaas verdween de druk en voelde ik mijn weeën niet. Ik keek op de ctg wanneer het tijd was om te persen. Dit vond ik heel fijn omdat ik heel gecontroleerd kon persen. Mijn man was erg enthousiast en heeft mij enorm geholpen. Na 50 minuten persen was zij er dan, onze dochter. Helemaal gezond lag ze op mijn borst. Al gauw op zoek naar de borst.

Er waren geen complicaties, ik had maar een kleine hechting en zowel mijn dochter als ik waren gezond. De weeënstorm overviel mij en ik kon niet goed met de pijn omgaan. Het ging anders dan gedacht. Ik ben onwijs dankbaar dat ik zo’n goede bevalling heb gehad en ik kijk er met een goed gevoel op terug. Ik voel mij onwijs trots dat ik ons kleine meisje heb gedragen en op de wereld heb mogen zetten. Wat is een bevalling bijzonder, pijnlijk en krachtig!

Spugen

Na de bevalling was ze al gauw aan het spugen. De verloskundige gaf aan dat dit kwam doordat ze vruchtwater had ingeslikt maar ze bleef het doen. Toen ze een week oud was huilde ze steeds meer en spuugde ze erg veel. Ik vermoedde dat ze reflux had. Toen ze drie weken oud was had ze amper nog plasluiers en viel ze af. Door al het spugen hield ze niet genoeg vocht binnen. In overleg met de verloskundige zijn we toen haar voeding gaan indikken. Het spugen werd minder maar ze huilde nog erg veel.

Opname

Met 9 weken oud hield ik het niet meer vol. Ik droeg haar de hele dag en ze huilde zo veel. De kinderarts wilde haar opnemen in het ziekenhuis. Daar werd haar voeding veranderd en ze kreeg maagzuurremmers. Dat hielp maar slapen deed ze alsnog niet. Ik heb een slaap- en reflux expert mee laten kijken en zij begeleiden ons de daarop volgende maanden.

Verbetering

Na heel veel zoeken en proberen ging het dan eindelijk beter. Ze sliep goed, had weinig pijn en was een vrolijk meisje. In deze tijd startte ik mijn eigen bedrijf op. Ik wilde handgemaakte baby- en kinderkleding gaan verkopen. Ik werkte in haar slaapjes en oefende veel. Ze heeft tot ze 10 maanden oud was medicijnen gehad. Ik ben zo blij dat we de reflux achter ons kunnen laten en we eindelijk echt kunnen genieten van de kleine meid. In februari opende ik de (virtuele) deuren van Mommy Makes. Waar je ook regelmatig foto’s van ons meisje voorbij ziet komen.

Liefs, Jadzia

Lieve Jadzia, bedankt voor jouw bevallingsverhaal. Wat fijn dat het nu goed gaat met je meisje en ik vind het zo knap dat jij je eigen bedrijf bent gestart. Ben je benieuwd naar Mommy Makes? Bekijk dan de website (www.mommymakes.nl), daar vind je super leuke baby kleertjes in de mooiste kleuren en printjes!