Zwangerschapsupdate: eerste trimester

Vlak voor kerst kwamen wij erachter dat ik zwanger was. Ondanks de blijdschap, vond ik het eerste trimester geen leuke tijd.

Ziek, moe en misselijk
De afgelopen tijd was ik er elke keer van overtuigd zwanger te zijn en ik vond steeds een kwaaltje die daar op wees, maar elke keer was het niet zo. Ik had besloten om er niet meer zo mee bezig te zijn, om teleurstellingen te voorkomen. Ik was pas 2 maanden gestopt met de pil en ik mocht niet zeuren. Nu ik weer heel veel kwaaltjes had, wilde ik dus geen test doen. Ik was zo ziek, zo moe en zo misselijk. Al dagen had ik nauwelijks wat gegeten en als Mike ging koken (voor zichzelf, want ik hoefde niks), moest ik echt zorgen dat ik even naar buiten ging. Ik kon niet tegen die geuren. Mijn lievelingseten kreeg ik niet meer weg. Ook werd het in -en uitruimen van de vaatwasser de taak van Mike, want die geur die daar uit komt! Zo vies! Verder had ik een vreemde buikpijn rechts in mijn buik.

De test
Maar nog steeds wilde ik geen test doen, want wat als het weer negatief was? Na nachten onrustig slapen en gekke dromen, deed ik ’s ochtends toch maar een test en er verscheen meteen een tweede streepje. Snel naar de winkel, ik kocht nog een test. Dit keer een test waarop de zwangerschapsduur stond aangegeven. Er stond 3+ en direct maakte ik een afspraak voor een echo. Deze stond gepland tussen kerst en oud & nieuw en dit duurde nog zo lang voor mijn gevoel.

Onzekerheid
De eerste twee dagen was ik heel blij met de positieve test, maar daarna begon de onzekerheid. Wat als er geen hartje klopte? Met kerst vertelden we het de familie en vrienden. Iedereen was super blij, maar ik zelf eigenlijk niet. De dagen daarna voel ik mij zo futloos, onzeker en ik kon alleen maar in bed liggen. Ik sliep onrustig en ik werd iedere 2 uur wakker van de honger. Zou ik al veel langer zwanger zijn?

Op de dag van de echo waren we heel zenuwachtig, maar alles bleek goed te zijn. Er klopte een hartje en ik was op dat moment al 8 weken zwanger! Wel een hele dag kon ik blij zijn, waarna de onzekerheid weer begon.

Omdat ik mij zo futloos en ziek voelde, lag ik de hele dag in bed. Mijn dagen besteedde ik vooral aan zoeken op google en kwam de verschrikkelijkste verhalen tegen. Ook las ik dat de meeste miskramen plaatsvinden tussen de 8 en 11 weken, super fijn om te lezen! Nog steeds kon ik dus niet van de zwangerschap genieten. Wat als er nog wat mis gaat?

Wij krijgen een kindje!
Met 10 weken koos ik ervoor om nog een echo te doen, gewoon om te kijken of alles nog goed gaat en om weer even gerustgesteld te zijn. Alles zag er heel goed uit en de verloskundige stelde mij heel erg gerust, de kans dat er nu nog wat mis gaat is 0,5% zei ze. De dagen daarna voelde ik mij veel minder onzeker. Met 12 weken hadden we weer een echo, weer zag alles er goed uit en eindelijk kon ik genieten van de zwangerschap, ondanks alle lichamelijke klachten die ik had. Wij krijgen een kindje!

 




1 Comment

Zwangerschapsupdate: tweede trimester mei 7, 2018 at 3:40 pm

[…] Hier lees je mijn zwangerschapsupdate van het eerste trimester. Het tweede trimester was een super leuke tijd, ik genoot van mijn zwangerschap, mijn buik groeide heel snel en de tijd vloog voorbij. […]

Comments are closed.